استخراج اورانیوم از معدن:

اورانیوم که ماده خام اصلی مورد نیاز برای تولید انرژی در

 برنامه های صلح آمیز یا نظامی هسته ای است، از

طریق استخراج از معادن زیرزمینی یا سر باز بدست

 می آید.اگر چه این عنصر بطور طبیعی در سرتاسر

 جهان یافت میشود اما تنها حجم کوچکی

از آن بصورت متراکم در معادن موجود است.

هنگامی که هسته اتم اورانیوم در یک

واکنش زنجیره ای شکافته شود مقداری

 انرژی آزاد خواهد شد.برای شکافت هسته

اتم اورانیوم، یک نوترون به هسته آن

شلیک میشود و در نتیجه این فرایند، اتم مذکور

 به دو اتم کوچکتر تجزیه شده و تعدادی نوترون

 جدید نیز آزاد میشود که هرکدام به نوبه خود میتوانند

 هسته های جدیدی را در یک

فرایند زنجیره ای تجزیه کنند.
 

(برای مشاهدهء سایر اطلاعات به ادامه مطلب بروید)

مجموع جرم اتمهای کوچکتری که از تجزیه اتم اورانیوم بدست می آید از کل جرم اولیه

 این اتم کمتر است و این بدان معناست که مقداری از جرم اولیه که ظاهرا ناپدید شده در واقع

 به انرژی تبدیل شده است، و این انرژی با استفاده از رابطه E=MC2 یعنی رابطه

جرم و انرژی که آلبرت اینشتین نخستین بار آنرا کشف کرد قابل محاسبه است.

اورانیوم به صورت دو ایزوتوپ مختلف در طبیعت یافت میشود. یعنی اورانیوم U235 یا U238

که هر دو دارای تعداد پروتون یکسانی بوده و تنها تفاوتشان در سه نوترون اضافه ای است که در

 هسته U238 وجود دارد. اعداد 235 و 238 بیانگر مجموع تعداد پروتونها و نوترونها در هسته هر کدام از این دو ایزوتوپ است.

برای بدست آوردن بالاترین بازدهی در فرایند زنجیره ای شکافت هسته باید از اورانیوم 235 استفاده کرد

که هسته آن به سادگی شکافته میشود. هنگامی که این نوع اورانیوم به اتمهای کوچکتر تجزیه میشود علاوه

 بر آزاد شدن مقداری انرژی حرارتی دو یا سه نوترون جدید نیز رها میشود که در صورت برخورد با اتمهای

 جدید اورانیوم بازهم انرژی حرارتی بیشتر و نوترونهای جدید آزاد میشود.

اما بدلیل "نیمه عمر" کوتاه اورانیوم 235 و فروپاشی سریع آن، این ایزوتوپ در طبیعت بسیار نادر است بطوری

 که از هر 1000 اتم اورانیوم موجود در طبیعت تنها هفت اتم از نوع U235 بوده و مابقی از نوع سنگینتر U238 است.